Poezja przeleciala obok

Nadlatuje Pegaz
Lecz ja nie poeta,
moją bronią przeciw złu jest ołówek
Poczekaj,to nie włócznia!
...
zniknął
Mogłam wskoczyć mu na grzbiet
i pognać
do mego szczęścia
Ale to wszystko gna za szybko dla mnie
Życie pędzi szybciej niż pegaz,szybciej niż wiatr
Już samoloty dościgają promyk słońca,
lecz czemu...czasu brak?
Ledwo dorosłam, a już trzeba mieć życie pełną parą
Duszę się! Dym nas zatruwa
Czemu ludzie wciąż udają,że go nie ma?
Marks miał rację,ale co tam, Marku
Pegaz znowu przyleci oświecić mą duszę
jak letnie słońce oświetla me ciało

Nadzieja musi być